پایگاه اطلاع رسانی مشایخی

خداوند تبارک و تعالی روح را خلق کرد و آن را مرکبی برای جسم قرار داد تا بوسیله آن بتواند به سر منزل مقصود که همان قرب الهی و قرار گرفتن در جوار رحمت الهی است برسد.

و هدف از خلقت هم همان عبودت و بندگی است که ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون و خداوند جسم را هم خلق کرد تا مرکبی باشد برای روح تا این مرکب همراهی کند راکب(روح) را در این مسیر بندگی.

روح آسمانی است و جسم زمینی. روح به دنبال اهداف بلندی است که جسم او را کمک میکند تا روح بتواند به هدفش برسد.

هر دو نیازمند آذوقه ای و طعامی هستند و چون روح آسمانی است لاجرم طعامش هم باید آسمانی باشد و جسم چون زمینی است غذایش هم زمینی است.

جسم مرکب روح است که او را حرکت میدهد اگر غذای جسم ناپاک باشد میتواند روح را از رفتن باز دارد یا او را دیر به مقصد برساند.